حماقت خدا
در دین‌های ابراهیمی، خدا موجودی مطلقاً کامل و بی‌نقص است. او خالق جهان و همه موجودات در آن است. اما اگر خدا واقعاً کامل و بی‌نقص باشد، چگونه می‌تواند دشمنی برای خودش خلق کند؟
دشمن کسی است که با دیگری در تضاد است و می‌خواهد به او آسیب برساند. اگر خدا کامل و بی‌نقص باشد، نمی‌تواند با چیزی در تضاد باشد. او نمی‌تواند چیزی را خلق کند که با او در تضاد باشد. بنابراین، اگر خدا دشمنی برای خودش خلق کند، نشان‌دهنده این است که او کامل و بی‌نقص نیست.
در کتاب های مذهبی، خدا بارها و بارها با شیطان در تضاد است. شیطان موجودی است که می‌خواهد با خدا مخالفت کند و به او آسیب برساند. اما اگر خدا کامل و بی‌نقص باشد، چگونه می‌تواند شیطانی وجود داشته باشد که با او در تضاد باشد؟
این مسئله یکی از مهم‌ترین مشکلاتی است که با مفهوم خدا در دین‌های ابراهیمی وجود دارد. اگر خدا واقعاً کامل و بی‌نقص باشد، چگونه می‌تواند دشمنی برای خودش خلق کند؟
پاسخ به این سؤال می‌تواند به یکی از دو شکل باشد:
- خدا کامل و بی‌نقص نیست. او موجودی است که می‌تواند اشتباه کند و دشمنی برای خودش خلق کند.
- مفهوم دشمنی در اینجا به معنای واقعی کلمه نیست. شیطان موجودی نیست که واقعاً با خدا در تضاد باشد. او فقط نمادی از نیروهای شر در جهان است.
اگر پاسخ اول درست باشد، آنگاه خدا موجودی نیست که لیاقت پرستش و عبادت داشته باشد. او موجودی است که اشتباه کرده است و باید برای اشتباهاتش پاسخگو باشد.
اگر پاسخ دوم درست باشد، آنگاه مفهوم خدا در دین‌های ابراهیمی دچار ابهام و تناقض است. خدا موجودی نیست که با نیروهای شر در جهان در تضاد باشد. او موجودی است که این نیروهای شر را خلق کرده است.
در هر صورت، مسئله حماقت خدا یکی از مهم‌ترین مسائلی است که باید در مورد دین‌های ابراهیمی مورد تأمل قرار گیرد. اگر خدا موجودی کامل و بی‌نقص باشد، چگونه می‌تواند دشمنی برای خودش خلق کند؟
